W najbliższym cyklu postów przyjrzymy się zjawisku jedzenia emocjonalnego.
Jedzenie emocjonalne to tendencja do reagowania na stresujące, trudne uczucia poprzez jedzenie, nawet mimo braku fizycznego głodu. Funkcją emocjonalnego jedzenia jest regulacja emocji i radzenie sobie z nimi
Prawdopodobnie każdy z nas chociaż raz wykorzystał taką formę poprawy nastroju – to te sytuacje, w których kupujesz sobie czekoladę na gorszy dzień, czy zamawiasz wieczorem pizzę , bo coś Ci się w końcu od życia należy po trudnym dniu pracy. Problem jedzenia emocjonalnego identyfikujemy jednak, gdy staje się regularną, stałą strategią radzenia sobie z emocjami
Co ciekawe, u różnych osób różne stany emocjonalne mogą wywoływać konkretne zachowanie żywieniowe Oznacza to, że niektóre osoby będą miały tendencję do jedzenia w smutku, inne w złości, jeszcze inne w sytuacjach zwiększonego lęku i napięcia. Możliwe jest też emocjonalne jedzenie w sytuacji doświadczania emocji przyjemnych!
Czy jedzenie emocjonalne może dotyczyć Ciebie
Tak, jeśli…
regularnie zauważasz u siebie zwiększony apetyt w przypływie różnych stanów emocjonalnych;
w sytuacjach emocjonalnych sięgasz po produkty wysokokaloryczne, wysokowęglowodanowe i wysokotłuszczowe, o minimalnej wartości odżywczej – tzw. „comfort food”;
urządzasz “uczty” w samotności, niekiedy wręcz w ukryciu;
jedzenie nie wynika z fizjologicznego głodu (choć czasami, poprzez zaburzone mechanizmy głodu i sytości, może być Tobie trudno to ocenić);
jesz, gdy czujesz, że nie masz kontroli nad swoimi emocjami;
podjadanie, uczty, nasilają się w stanach zwiększonego napięcia, a słabną bądź znikają całkowicie, gdy jesteś rozluźniona_y, nie przeżywasz stresu;
po epizodzie emocjonalnego jedzenia towarzyszą Ci nieprzyjemne emocje w postaci wstydu, poczucia winy, bezradności.