Psycholodzy od lat korzystają z usług tzw. superwizji, w której to bardziej doświadczony psychoterapeuta (superwizor) wspiera superwizanta (psychoterapeutę zgłaszającego się na superwizje), co pozwala na dbałość o jakość pracy z klientem i kontrolę standardów etycznych pracy terapeuty, jak również na rozwój osobisty i zawodowy terapeuty.
W świecie psychodietetyki, szczególnie wśród osób, dla których bazowym wykształceniem jest dietetetyka, nie jest to oczywisty model współpracy.
Tymczasem praca dietetyka specjalizującego się w psychodietetyce niesie za sobą wiele wyzwań. Często nie wiadomo, gdzie zaczynają się, a gdzie kończą, kompetencje specjalisty i możliwości pomocy pacjentowi; bywa że nie jest jasne, jak pracować z pacjentem inaczej niż poprzez jadłospis; bywa, że specjalista, chcąc dobrze, zapewnia bycie w ciągłym kontakcie, później nie mogąc sobie poradzić ze stawianiem granic. Wreszcie, bywa też tak, że współpraca zwyczajnie staje w miejscu, psychodietetyk rozkłada miejsce, a pacjent zaczyna wyrażać frustrację czy żal. A może pacjenci po odebraniu jadłospisu już więcej nie wracają? Regularna superwizja, z której korzystają psycholodzy, wpływa korzystnie na efektywność i skuteczność prowadzonych terapii, a także zapewnia niezbędne wsparcie emocjonalne specjaliście. Dietetyk tymczasem zostaje ze swoją pracą sam. Właśnie dlatego, z myślą o dietetykach-psychodietetykach wyszłam z inicjatywą mentoringu psychodietetycznego.
Mentoring psychodietetyczny to proces, w którym jeden specjalista wspiera drugiego specjalistę w jego pracy z pacjentami/klientami. W dużej mierze jest to proces uczenia się i wzbogacania umiejętności pracy z pacjentem/klientem. Główne cele mentoringu to dbanie dobro klienta/pacjenta oraz rozwój zawodowy osoby zgłaszającej się na mentoring.
Atmosfera stworzona podczas mentoringu powinna stwarzać przestrzeń do refleksji nad procesem psychodietetycznym, możliwość zauważenia własnych reakcji, myśli i emocji towarzyszącym pracy z pacjentem/klientem, zidentyfikowanie potencjalnych barier we współpracy.
Rozwój zawodowy: Mentoring umożliwia dzielenie się wiedzą, doświadczeniem i wskazówkami, przyspieszając tym samym zdobywanie nowych umiejętności i kompetencji;
Poszerzenie perspektywy w procesie: Dzięki rozmowom z mentorem, specjalista może spojrzeć na swoje wyzwania z innej perspektywy, co często prowadzi do nowych pomysłów i rozwiązań;
Otrzymanie wsparcia emocjonalnego: Praca z klientem/pacjentem psychodietetycznym wiąże się z wieloma wyzwaniami. Mimo iż mentoring nie jest terapią własną, może pomóc w trudnych emocjonalnie sytuacjach oraz w szukaniu rozwiązań mających na celu zwiększenie komfortu pracy specjalisty;
Zwiększenie pewności siebie: Regularny mentoring pomaga budować pewność siebie i wiarę we własne możliwości.
Zidentyfikowanie obszarów do rozwoju: Możesz zrozumieć swoje mocne strony i obszary, które wymagają dalszej pracy.
Zwiększenie zaangażowania w swoją pracę: Regularne przygotowania do mentoringu zwiększają zaangażowanie w jakość pracy własnej
Zwiększenie standardów etycznych pracy: Mentoring pozwala na większą dbałość o etykę pracy z klientem/pacjentem, w tym m.in. związaną z pracą w zgodzie z własnymi kompetencjami.
Zgłoś się na mentoring, jeśli:
Pomogę Ci również, gdy:
Nie. Mentoring, który oferuję, nie jest superwizją psychoterapeutyczną. Z tego względu oferta nie jest kierowana do osób, którym bazowym wykształceniem jest psychologia. Jeśli jesteś psychologiem/psychoterapeutą i szukasz superwizji, należy zgłosić się do osoby o odpowiednich kwalifikacjach i uprawnieniach superwizyjnych, zgodnych z nurtem terapeutycznym, w którym pracujesz.
Oferuję mentoring jednorazowy w sytuacji trudnej, jak również długotrwałą współpracę, obejmującą 1 spotkanie w miesiącu. Podczas spotkania wyznaczamy cele współpracy i ustalamy setting.
Spotkanie trwa 60 minut i jest prowadzone on-line.
Jak się umówić?
W celu umówienia mentoringu wybierz usługę „mentoring” na portalu Znany Lekarz:
W najbliższym cyklu postów przyjrzymy się zjawisku jedzenia emocjonalnego. Jedzenie emocjonalne to tendencja do reagowania na stresujące, trudne uczucia poprzez jedzenie, nawet mimo braku fizycznego
“Złość piękności szkodzi, lepiej się uśmiechnij” “Dziewczynki nie powinny się tak złościć!” “Dlaczego ty zawsze tak się złościsz?!” Złość to trudna i nieprzyjemna emocja Z ogromną
Psychodietetyk czy psychoterapeuta? Kogo wybrać, gdy czujesz, że nie radzisz sobie z jedzeniem (niezależnie od tego jak to rozumiesz)? Wbrew pozorom nie jest to łatwa